سوره ۹۴: الشرح - جزء ۳۰ - ترجمه قمشهای
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
أَلَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ
﴿۱﴾
(ای رسول گرامی) آیا ما تو را (به نعمت حکمت و رسالت) شرح صدر (و بلندی همّت) عطا نکردیم؟ (۱)
وَوَضَعْنَا عَنْکَ وِزْرَکَ
﴿۲﴾
و بار سنگین (گناه) را (به اعطای مقام عصمت) از تو برداشتیم. (۲)
الَّذِی أَنْقَضَ ظَهْرَکَ
﴿۳﴾
در صورتی که آن بار سنگین ممکن بود پشت تو را گران دارد. (۳)
وَرَفَعْنَا لَکَ ذِکْرَکَ
﴿۴﴾
و نام نکوی تو را (به رغم دشمنان، در عالم) بلند کردیم. (۴)
فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا
﴿۵﴾
پس (بدان که به لطف خدا) با هر سختی البته آسانی هست. (۵)
إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا
﴿۶﴾
و با هر سختی البته آسانی هست. (۶)
فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ
﴿۷﴾
پس چون از نماز و طاعت پرداختی برای دعا همت مصروف دار. (۷)
وَإِلَى رَبِّکَ فَارْغَبْ
﴿۸﴾
و به سوی خدای خود همیشه متوجه و مشتاق باش. (۸)