سوره ۱۰۰: العادیات

سوره ۱۰۰: العادیات - جزء ۳۰ - ترجمه قمشه‌ای

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالْعَادِیَاتِ ضَبْحًا ﴿۱﴾

قسم به اسبانی که (سواران اسلام در جهاد با کفار تاختند تا جایی که) نفسشان به شماره افتاد. (۱)

فَالْمُورِیَاتِ قَدْحًا ﴿۲﴾

و در تاختن از سم خود بر سنگ آتش افروختند. (۲)

فَالْمُغِیرَاتِ صُبْحًا ﴿۳﴾

و (بر دشمن شبیخون زدند تا) صبحگاه (آنها را) به غارت گرفتند. (۳)

فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿۴﴾

و گرد و غبار از دیار کفار بر انگیختند. (۴)

فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿۵﴾

و سپاه دشمن را همه در میان گرفتند. (۵)

إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ ﴿۶﴾

(قسم به اسبان این مجاهدان دین خدا) که انسان نسبت به پروردگارش کافر نعمت و ناسپاس است. (۶)

وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِکَ لَشَهِیدٌ ﴿۷﴾

و (خدا و یا) خود او بر این ناسپاسی محققا گواه است. (۷)

وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ ﴿۸﴾

و هم او بر حب مال دنیا سخت فریفته و بخیل است. (۸)

أَفَلَا یَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِی الْقُبُورِ ﴿۹﴾

آیا آدمی نمی‌داند که روزی آنچه (از مردگان) در دل قبرهاست همه بیرون ریخته می‌شود؟ (۹)

وَحُصِّلَ مَا فِی الصُّدُورِ ﴿۱۰﴾

و آنچه در دلها پنهان است همه را پدیدار سازند؟ (۱۰)

إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَخَبِیرٌ ﴿۱۱﴾

محققا آن روز پروردگارشان (نیک و بد کردار) آنها کاملا آگاه است. (۱۱)