سوره ۱۱۳: الفلق

سوره ۱۱۳: الفلق - جزء ۳۰ - ترجمه قمشه‌ای

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ﴿۱﴾

بگو: من پناه می‌جویم به خدای فروزنده صبح روشن. (۱)

مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿۲﴾

از شرّ مخلوقات (شریر و مردم بد اندیش). (۲)

وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿۳﴾

و از شرّ شب تار هنگامی که (از پی آزار) در آید (و حشرات موذی و جنایتکاران و فتنه انگیران را به کمک ظلمتش به ظلم و جور و ستم بر انگیزد). (۳)

وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ ﴿۴﴾

و از شرّ زنان افسونگر که (به جادو) در گره‌ها بدمند. (۴)

وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿۵﴾

و از شرّ حسود بد خواه چون شراره آتش رشک و حسد بر افروزد. (۵)